ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ

Η νεολαία , με την ανατρεπτική πνοή της, με τη φρεσκάδα της , με τις γνώσεις της, με το ασυμβίβαστο με την ομορφιά της και κύρια χωρίς την παραμικρή ενοχή και ανοχή απέναντι στην δικιά μας , την εκπορνευμένη γενιά.

Ας πάρει πάλι η νεολαία το παιχνίδι, κι ας συντρίψει αν χρειαστεί και τσίπρα και συνασπισμό, κι όποιον άλλο προσπαθήσει να την ποδηγετήσει , να την εκτρέψει από τον αγώνα για ένα καλύτερο σήμερα για όλους.

έγραφα στις 11 Mάρτη 2008, στο « βαριεστημένος συνασπισμένος». Κείμενο που έγινε αφορμή για να μου ρίξει πολύ χολή η ορθοδοξία της αριστεράς.

Υποκλίνομαι στην νεολαία

- που φόρεσε το χρώμα του μέλλοντος που της ετοιμάσαμε.

- που έκαψε την τράπεζα - κράτος που έγλυφα για να με βγάλει απ΄το αδιέξοδο, μα πάντα μισούσα.

- που έκαψε ( δεν έκλεψε ) τα πανάκριβα συνολάκια στη μέση της σκουφά, ιδιοκτησίας εκείνων που της πετάνε στη μούρη το 700άρι για 10 ώρες δουλειά

- που σήκωσε την πέτρα κατά των ψυχοπαθών που αντί να δουλέψουν, επέλεξαν να γίνουν μίσθαρνα εκτελεστικά όργανα του κεφαλαίου.

- που αψήφησε τους καθ΄έξιν και επάγγελμα φονιάδες και χτυπήθηκε μαζί τους

- που επέλεξε την στάχτη απ΄την ζωή χωρίς μέλλον και νόημα

- που σιγά σιγα περιφρουρεί τους αγώνες της από κάθε καπηλεία και διασυρμό.

Είμαι ήσυχος

Αυτα τα παιδια είναι οι συνεχιστές της αντιστασιακής ιστορίας του τόπου.

Και αυτά τα Δεκεμβριανά πέρασαν στην ιστορία.

Υποκλίνομαι

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ? ( ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΞΕΡΟΥΜΕ )

Τί να κάνω ?
Να στείλω τον «δικό μας» φάκελλο ?
Γιατί όχι !!!
Όλες άλλωστε οι συντεχνίες προφυλάσσουν τους δικούς τους.
Ότι έγινε έγινε. Ο πιτσιρικάς δε γυρίζει πίσω
Άσε που θα μετρήσει και στην καριέρα μου.
Σιγά μην κλονιστεί η εμπιστοσύνη του κόσμου στο σώμα.
Το αντίθετο θα τους ξένιζε.
Πότε άλλωστε βγήκε βαλλιστική που να μην μιλάει για εξοστρακισμό σε τέτοιες περιπτώσεις ?
Και άμα γίνει αυτό αφορμή για ένταση της εξέγερσης ?
Κια άν υπάρξουν νέες φωτές ?
Κι άλλοι νεκροί ?
Μπηκε κι αυτός ο διαολοτσοβόλας στη μέση.
Κι άμα στραβώσει η δουλειά και μπλέξω ?
Και οι δέκα μάρτυρες? Τα βίντεο ?
Μήπως να μην βάλλω το φάκελλο με την άλλη σφαίρα ?
Και αν πέσει η κυβέρνησις ? .
Κρίμα το παιδάκι. Το φαγε ο μ@λ@κ@ς και μας έμπλεξε.
Ας πρόσεχε!!
Αυτός ή αυτό ?
Είναι ίσως η κρισιμότερη απόφαση της ζωής μου.
Σκ@τ@.

Αν η μισή μου καρδιά ,

Αν η μισή μου καρδιά ,

βρίσκεται γιατρέ εδώ πέρα , κι η άλλη μισή εδώ πέρα βρίσκεται.

Μια πού αν την άφηνα εκεί που την είχα χαρισμένη, θα πρεπε να υπερασπίζεται τον χειρότερο ιδεολογικοπολιτικό Φραγκενστάϊν που υπάρχει στον πλανήτη.
Το μοναδικό << πολίτευμα >> που κατάφερε να ενσωματώσει ότι χειρότερο υπήρξε κι από τα δυο συστήματα . Δεν είχα σκοπό να μιλήσω για το Θιβέτ.
Δεν το έκανα μια βδομάδα πριν σε αντίστοιχο πόστ.
Ακόμα κι ο Δαλάϊ λάμα εναντιώθηκε στην εξέγερση. Δε θα μπω στη λογική της αντιπαράθεσης για το φεουδαρχικό καθεστώς που πρέπει να καταρρεύσει, σε έναν λαό που δεν είναι έτοιμος να το δεχτεί απ΄ τα πάνω.
Ούτε στη λογική των διαρκών αυτονομήσεων. Δεν θα μπω στη λογική,
του πόσο ανέβασαν το μέσο βιοτικό επίπεδο οι εισβολείς ή απελευθερωτές.
Θα μείνω στα δυο κλίκ του φωτογράφου χωρίς σύνορα.
Στο ένα κλίκ μια νέα γυναίκα ντυμένη στ΄ άσπρα είναι γονατιστή, και πίσω της το γουρούνι ( το ίδιο γουρούνι ), τη σημαδεύει με την καραμπίνα..
Στο επόμενο κλίκ η γυναίκα κείτεται ξαπλωμένη με το << πρόσωπο >> προς τον ουρανό .
Η μια λεπτομέρεια είναι ότι πάνω απ τη μύτη , δεν υπάρχει πρόσωπο.
Η λεπτομέρεια όμως που σε κάνει να σκίζεις τα (κινέζικης προέλευσης ) ιμάτια σου, είναι η χαριστική βολή στην καρδιά.
Σε μια γυναίκα που το πάνω μισό του κεφαλιού, δεν υπάρχει.
Εικοσιπέντε λεπτά είναι το ημερομίσθιο.
Nα γιατί με τρία (ματωμένα ) ευρουλάκια ντυνόμαστε .
Να γιατί με ένα (ματωμένο)τριαντάρι μοστράρουμε και γ*μώ τα κινητά.
Να γιατί με 12 (ματωμένα ) χιλιαρικάκια , αποχτήσαμε τζιπάρα 3.500 κυβικών να αγκομαχάει στα κατσάβραχα πατήσια -αμπελόκηποι .
Δεν υπάρχει μορφή εκμετάλλευσης (της δουλείας συμπεριλαμβανομένης ), δεν υπάρχει μορφή δίωξης ή βασανισμού που να μην εφαρμόζεται ευρέως και απροκάλυπτα στην κίνα.
Προσπαθώ να βρω κάτι αντίστοιχο στη νεώτερη ιστορία, και δε βρίσκω.
Δεν το γραψα για να προκαλέσω τους ανύπαρκτους πια ετεροχρονισμένους απολογητές, ούτε και τους όψιμους επικριτές.
Μάλλον όλοι ενωμένοι πρέπει να φρενάρουμε το κτήνος . Αυτός ο λαός είναι αβοήθητος .
<<Εμείς >> οι αριστεροί δήθεν γελασμένοι ( γεια σου νιόνιο ), καμωνόμαστε πως δε βλέπουμε πάλι . Δε μας παίρνει και για πολλά άλλωστε.
Οι άλλοι είναι πανευτυχείς για τα απρόσμενα και ληστρικά κέρδη που τους δίνεται ευκαιρία να αποκομίσουν, και επίσης δε μιλάνε.
Κι αυτός ο άλλοτε περήφανος λαός ? Το κίτρινο ποτάμι ?
Να βλέπει τις διαμαντοστόλιστες μαζεράτι και το καρακιτσαρίο του κάθε μαφιόζου ?
Να υφίσταται την χειρότερη δυνατή εκμετάλλευση και καταπίεση ?
Και η δική μας στάση πια πρέπει να είναι ? ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
Να αναστενάξει η γκαρνταρόμπα μας , πάνω που πήρε τ΄ απάνω της ?
Να χάσουμε εκείνο το γ*μηστο γκατζετάκι που κάνει όσο πέντε τυρόπιτες ?
Να βάλουμε 20 γίγα σκληρό, αντι για 160 με τα ίδια λεφτά.
Να μποϋκοτάρουμε τις προολυμπιακές εκδηλώσεις στην Αθήνα ?
Να βγούμε εγώ και η mairi _ στους δρόμους αγκαλιά.?
Πολύ χλωμό, αν μπορούσαμε θα χωρίζαμε και το οξυγόνο μας .
Άλλο εμείς , άλλο εσείς. Δε μπορεί.
Απλώς κάποιοι από μας, πριν κάτσουμε στο τραπέζι θα τρίβουμε με λύσσα τα χέρια , μπάς και φύγει η αδιόρατη κοκκινίλα κάθε που καταναλώνουμε κινέζικο.
Απλώς κάποιοι από μας , πάλι θα αναρωτιούνται.
Μα καλά πια σκέλια άνοιξαν και χάρισαν στη γη τέτοια δίποδα.
Κι εγώ, τι πρέπει να κάνω για να μην πηγαίνει χαράμι το οξυγόνο που καταναλώνω ?

Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού

Γκλάντυς, πές του Ραούλ να φέρει την διθέσια Mercedes, o Αχμέτ να έχει τελειώσει τα κάγκελα μέχρι να γυρίσω, η Φελίππε , ο Νικολάϊ και ή Αντωνία να ετοιμάσουν δείπνο για οχτώ άτομα στις εννιά η ώρα , και Λουντμίλα με την μικρή την Υβόν , να είναι στην κρεβατοκάμαρά μου στις έντεκα και τριάντα.

Δε θα αργήσω, πάω στη συγκέντρωση για την ανεργία που φέρνουν οι βρωμομετανάστες.

Είναι τόσο γεμάτο εδώ μέσα κι εκεί έξω από ρατσιστική βία, τόσο γεμάτο από άρειους, που αν ξεμείνουν από εχθρούς να μισούν θα χάσουν και τον μοναδικό λόγο ύπαρξης τους.

( Δεν πάει μήνας που σακατέψανε στο ξύλο δυο πακιστανούς μέσα στο σπίτι που μένει και το φιλαράκι μου )

Είναι τόσο γεμάτο εκεί έξω από στυγνούς επιχειρηματίες εκμεταλλευτές που αν δεν ήταν οι ξένοι ( τι ωραία λέξη !!! ), θα αναγκάζονταν να δουλέψουν.

( δεν βρίσκεις έλληνα να κάνει τις δουλείες που κάνουν αυτοί στα εργοστάσια του Ρέντη. Μιλάμε για τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας. Χωρίς αυτά τα χέρια, αυτές οι επιχειρήσεις δεν θα είχαν καν συσταθεί )

Είναι γεμάτο εκεί έξω από μπάτσους – γουρούνια που κάνουνε διαρκείς ελέγχους σαν να απευθύνονται σε μολυσματικά ζώα. Μέχρι και χειρουργικά γάντια φοράνε για να τους αγγίζουν.

( πάλι κρούσματα βασανισμού, πάλι υπέρβαση εξουσίας στη Λάρισα αυτή τη φορά )

Είναι γεμάτος και ο κρατικός μηχανισμός με ρατσιστόμουτρα που εξαντλούν όλη τη γραφειοκρατική τέχνη τους, στο να ταλαιπωρούν αυτούς τους ανθρώπους.

Είναι γεμάτοι και οι προθάλαμοι των υπηρεσιών από δικηγορίσκους που τα κονομάνε χοντρά ξεζουμίζοντας τους μετανάστες, μια που αν αυτοί εκλείψουν δε θα γίνονταν ούτε κλητήρες σε δικηγορικά γραφεία.

( Από δυόμισι χιλιάρικα φάγανε πέρσι του Άμερ και του Χάντζι για να τους βγάλουνε χαρτιά , και τελικά δεν τους έβγαλαν. )

Είναι κι ένα σημαντικό κομμάτι της αγροτιάς που αναστενάζει στα καφενεία των χωριών, και μόλις μαζευτεί η σοδιά ………………………….

( Έξι μήνες δούλεψε σε χοιροστάσιο της Θήβας ο Σουρίντερ απ΄ την Ινδία με άλλα έξι παιδιά.. <<Τζάμπα θα τρώτε, τζάμπα θα κοιμάστε και μόλις τελειώσει η δουλειά θα πάρετε όλα τα λεφτά μαζεμένα , να μη τα φάτε στις πουτάνες.>>.Μόλις τέλειωσε η δουλειά πλάκωσε το αλλοδαπών )

Έξι μήνες του πήρε του Ριάζ να ρθει με τα πόδια μέσω Τουρκίας.

Δυό μήνες φυλακή στην Τουρκία, κι όταν τον αμολήσανε, ο τούρκος κομάντο, τον πέρασε με φουσκωτό απ΄ τον Έβρο, τον περέδωσε στον έλληνα κομάντο, τρείς ώρες πεζοπορία , στοίβασμα σε νταλίκα υπό την επίβλεψη και μπάτσου, Αθήνα.

Εφτάμισι χιλιάδες ευρώ, πλήρωσε ο Άμερ σε πακιστανούς και έλληνες δουλεμπόρους, για να έρθει ο μικρός του αδερφός, πριν από δυο μήνες. Ενάμιση χρόνος βρωμοδουλειάς.

Η χειρότερη φάρα όμως είμαστε εμείς οι πολλοί, οι μη άμεσα εμπλεκόμενοι , εμείς που ανεχόμαστε τη βία, (ακόμα και στο βλέμμα όταν τους διώχνουμε στα φανάρια )

Αλήθεια ξέρεις τι βγάζει ο Πακιστανός των φαναριών ? Κατά κανόνα είναι νιόφερτοι, ξεχρεώνουν τον δουλέμπορο, που τους παρέχει φαγητό , ύπνο και πέντε ευρώ το δωδεκάωρο, ανεξαρτήτως είσπραξης.

Εμείς που ανεχόμαστε κάποιες μικροδιευκολύνσεις, που κάνουμε πως δεν τους βλέπουμε ( ιδιαίτερα σε περίοδο γιορτών ), που παρακαλάμε ενδόμυχα να να μην κάτσουνε δίπλα μας στο λεωφορείο.

¨Όμορφη που γινε η Κοκκινιά. Σαν τη Νέα Υόρκη των φτωχών.

Τους χαίρεται το μάτι σου, με τις πολύχρωμες φορεσιές τους, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους , με τα αλλόκοσμα για μας φαγητά να σπάνε τη μύτη.

Με τα παιδιά τους να παίζουν μπάλα στις πλατείες και να βρίζονται σε δεκαοχτώ γλώσσες. Με τα ελληνόπουλα σιγά σιγά να ξεθαρρεύουν και να παίζουν μαζί τους, χωρίς να τα ειρωνεύονται πια. Με τα πρώτα << μικτά >> ζευγαράκια να ανακαλύπτουν τον έρωτα στα μισοσκόταδα. Με χαρές και τραγούδια σε άλλη γλώσσα, που μόνο άμα χρειάστηκες τον Καζαντζίδη στην ξενιτιά τα καταλαβαίνεις .

ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΣΕ ΤΜΉΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Δυστυχώς για τους μετανάστες, δεν ήρθε ακόμα η μεταπολίτευση.
Ο βασανισμός και ο εκβιασμός των φτωχοδιάβολων που μπήκαν στη χώρα μας για να επιβιώσουν, είναι η συχνότερη τακτική των μηχανισμών καταστολής. Όποιος δεν έχει ζήσει την εκδικητική τους μανία, δεν μπορεί να διανοηθει , τι κάνουν πίσω από κλειστές πόρτες. Είναι βλέπεις που ξέρουν πως για την περίπτωσή τους δεν ισχύει το << καμιά δουλεία, δεν είναι ντροπή >>.
Είναι που ξέρουν ότι δε θα φθάσουν ποτέ σε ουσιαστική δικαστική τιμωρία.
Δεν τους βάζω όλους στο ίδιο τσουβάλι. Μόνοι τους σπρώχνονται οι περισσότεροι να μπούνε μέσα.
Αλλά μήπως αυτοί είναι οι μόνοι φταίχτες ? Πόσοι απ τους κατοίκους των συνόρων , δεν καυχιούνται στα καφενεία ότι έχουνε πυροβολήσει, χτυπήσει, η ακόμα και παραχώσει αλβανούς.
Όσο πνίγουμε την καταγωγή μας οι περισσότεροι ,είτε σαν εσωτερικοί μετανάστες προς τα αστικά κέντρα, είτε σαν μετανάστες από άλλους τόπους που έζησαν έλληνες, είτε σαν λαός που μετανάστευσε για να επιβιώσει ,τόσο θα χειροτερεύει η κατάσταση.
Τόσο περισσότερο θα δυσανασχετούμε με την παρουσία των μεταναστών , οπλίζοντας στην ουσία το χέρι των ψυχοπαθών που στολίζουν τις δυνάμεις καταστολής.
Απελευθερώνοντας επίσης κάθε μορφής φασιστοειδές να κάνει τα ίδια.

Τσιφτετέλληνες.

Ο ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟΣ ΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Aυτός ο ρουφιάνος ο ωχαδερφισμός φταίει για όλα όσα μας έκαναν, μας κάνουν και θα μας κάνουν, προσέχοντας να μην παρασφίξουν τη βαλβίδα για όλους.
Προσέχοντας να παίρνουν απ΄ αυτούς που δεν έχουν παρά έναν τρόπο να αμυνθούν , και μοιράζοντας προνόμια σ΄ αυτούς που τους χρειάζονται για να παραμένουν στην εξουσία.
Δεν εννοώ μόνο τον ΣΕΒ , εννοώ και κάποιες συντεχνίες, όπως των δικαστικών για παράδειγμα, αλλά και πολλές άλλες δυστυχώς, οι οποίες παγερά αδιαφορούν για τον διπλανό τους.
Σημασία έχει πάντα να βλέπεις κάποιον να περνάει λίγο χειρότερα από σένα, για να αντέχεις την συνεχή υποβάθμιση της ζωής σου μέχρι που χάνει το νόημα της.
Σημασία έχει << αυτοί που αρπάζουν το φαΐ απ΄το τραπέζι >> , να κάνουν πως τους έπεσε λίγο κοψίδι.
Σημασία έχει να χεις κι εσύ κάποιον να εκμεταλλεύεσαι.
Να κλέβεις κι εσύ λίγο ( νόμιμη άμυνα το είπαν ).
Να χεις κι εσύ λίγη εξουσία, είτε υδραυλικός είσαι είτε πρωθυπουργός.
Σημασία έχει να τους βγάζεις όλους μηδενός εξαιρουμένου άχρηστους και κλέφτες, για να δικαιολογήσεις τις δικές σου μικρολοβιτούρες , το άραγμα στον καναπέ και την κυρίαρχη ιδεολογία του <<Κοιτάω την πάρτη μου >>.
Δεν το λές έτσι βέβαια.
Λες << εγώ θα σώσω τον κόσμο ? >>.
Πούστη υποκριτή.

Αυτό πού θέλω, είναι άμα σκοντάψω να ρθείς να με σηκώσεις, κι ας << πάλιωσε το σακκάκι μου >>. (Γιατί εγώ ξέρεις ότι θα το κάνω.)

Αυτό που θέλω είναι, άμα με βρείς σε αδυναμία να μην προσπαθήσεις να μέ πατήσεις κάτω.( Γιατί εγώ ξέρεις πως δε θα το κάνω )

Αυτό που θέλω είναι μια απλή ζωή. Όσο απλή κι αν χρειαστεί να γίνει, προκειμένου να την δικαιούνται όλοι στον πλανήτη. ( Αηδία μου προκαλούν τα θέλγητρα του καπιταλισμου,μια που είναι βουτηγμένα στο αίμα των πιό αδυνάτων του κόσμου)

Αυτό που θέλω είναι να βγάλω την κλειδαριά απ΄την αυλόπορτα.

Αυτό που θέλω είναι να μην είναι ασήκωτο το φορτίο του να ζείς όρθιος και όχι γονυπετής.

Αυτό που θέλω είναι να μήν διώκομαι (διώκεσαι , διώκεται ), από κυβερνήσεις που όχι απλά αδιαφορούν, αλλά σε κυνηγούν με εκδικητική μανία για τις ιδέες και την στάση ζωής σου.

Αυτό πού θέλω είναι να μην με αναγκάζουν , να απεργώ, να κάνω καταλήψεις, η ακόμα και να ανατινάζω την ένοχη ιδιοκτησία κανενός απ΄τους καταπιεστές μου ή και τους << αθώους >> υποτακτικούς τους.

Αυτό που θέλω είναι να μήν ζω σ΄ένα << κράτος ασυστόλων, και πεσμένων κόλων >>, η ακόμα καλύτερα να ζώ στον τόπο μου χωρίς κράτος , χωρίς καταστολή,χωρίς έχοντες και κατέχοντες, χωρίς εαυτούληδες που ντύνουν με επιθετικά ιδεολογήματα την απανθρωπιά τους.

Είναι στέρεα τα <<θέλω>> μου, κι ας μήν μπορώ με φιλοσοφικές παραπομπές να τα υποστηρίξω.

Ναί, δεν μπορώ να πω το << πως >>.

Ξέρω καλά όμως το <<τι >>

Αλλά μάλλον το δικό μου DNA θα φταίει, κι όχι των πολλών.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ

ΠΕΡΙ ΗΘΙΚΩΝ ΔΙΛΗΜΑΤΩΝ

1979, Βουκουρέστι.
Ο Daana, αδελφικός φίλος , στέλεχος του PLO ,συμφοιτητής, παίρνει πρόσκληση για αποστολή αυτοκτονίας για το Ισραήλ. Απ΄το ίδιο βράδυ πολλαπλασιάζεται η κατανάλωση αλκοολ στο δωμ'ατιο μου. Το ένα βράδυ συμφωνώ μαζί του ότι, είναι 23 χρονώ , τριτοετής Ιατρικής,πρόσφατα αρραβωνιασμένος, τρελλα ερωτευμένος ( και ανέραστος ), με δίψα να τελειώσει για να βοηθήσει το λαό του σαν γιατρός, πολύ μακρια από τη λογική του αυτόχειρα εκτελεστή. Άρα είναι ολέθριο λάθος να σκοτώσει και να σκοτωθει, μια που αν ζήσει θα προσφέρει πολύ περισσότερο στην παλαιστίνη. Μόλις πάω να τα ρίξω λίγο στην ηγεσία για την επιλογή της να θυσιάσει ένα γιατρό, με κάνει του αλατιού και με βάζει στή θέση ,μου.
Την επομένη συμφωνώ και πάλι μαζί του όταν μου λέει : Και πως θα ζήσω, τρία αδέρφια μου σκότωσαν οι σιωνιστές ? Πως θα ξανακοιτάξω τη μάνα μου ? Ακόμα κι αν δεν την ξαναδώ , τα μάτια της δε θα με κυνηγάνε ? ¨εστω ΄οτι πήγα στο παρίσι όπως προτείνεις, έστησα οικογένεια, έκανα παιδιά. τι θα τους πώ ? Για μενα , τη γιαγια τους, τους νεκρούς θείους ,την καταγωγή μου?
Υπάρχει μέρος στη γή να κρυφτώ απ τις ενοχές μου ?
Επί δέκα μέρες η παλαντζα ανεβοκατέβαινε.
Μετα από δυο μήνες ήρθε αφίσσα με το πρόσωπό του και τίτλο
ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.

Αυτά εξακολουθούν να παίζονται και σήμερα.
Είμαστε πολύ τυχεροί τελικα. Αλλοι ξεχρέωσαν το αίμα που χρωστάγαμε.
Ποσοι από μας, θα άντεχαν όχι την υλοποίηση, αλλα το ψυχολογικό βάρος της απόφασης?

ΒΑΡΙΕΣΤΗΜΕΝΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΕΝΟΣ

Και πού να πάς ?

Από πασόκια και προς τα δεξιά δεν το συζητάς .Είναι λυμένο απ΄την εφηβεία.
Στις ομαδούλες που αναζητούν την ιδεολογική καθαρότητα και δεν πίνουνε μαζί σου μια μπύρα άμα δε συμφωνήσεις και στην τελευταία ανθυπολεπτομέρεια μετάβασης από τον Σοσιαλισμό στον Κομμουνισμό και στην κατάργηση του κράτους ?

Στο κόμμα ? Μα από κεί έφυγες (νομίζεις), και οι λόγοι δεν έχουν αρθεί.
Μόνο το καπέλωμα που προσπάθησε να ρίξει στο zoo, ο τέως σύντροφος μέ τα τέσσερα ποστ έκτρωμα , σου υπενθυμίζουν την απόσταση που σε χωρίζει από τις πρακτικές που και σύ εφάρμοσες μερικές δεκαετίες πίσω.
Ούτε ο καταποντισμός τους όμως θα διδάξει. Πόσοι μαζικοί φορείς βούλιαξαν έτσι.
Και να πεις ότι λέει κανένα στραβό ?
Το αντίθετο.
Σου τη σπάει όμως να μπαίνεις να διαβάσεις για κανένα πονηρό θεματάκι, και να τρως στη μάπα μεσημεριάτικα το copy paste του ριζοσπάστη.

Μια trendy επιλογή , σ΄ ένα emo κόμμα. Έτσι δεν απεκάλεσε η νεορθόδοξη και από τα νιάτα της καραδεξιά (σε χαλεπούς καιρούς ) προσφάτως ανανήψασα Λιάνα, την υποψηφιότητα Τσίπρα.
Έχει δίκιο όμως απόλυτο. Έτσι είναι. Ειλικρινά , δεν υπάρχει καλύτερη διατύπωση.

Να γελάσει λίγο τ΄αχείλι μας ρε αδερφέ.

Χωρίς να είσαι οργανωμένος, τους νοιώθεις πιο κοντά σου για ένα λόγο και μόνο .
Δεν έχουν απόλυτες λύσεις και απαντήσεις. Έχουν σαφή στόχο π.χ, την οικοδόμηση
του Σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο.
Κάτι σαν την απόπειρα Αλιέντε φαντάζεσαι και συμφωνείς.
Άμα τους ρωτήσεις, θα σου πούνε << το κίνημα θα μας το δείξει >>.
Δεν περπατάμε στο όνομα του λαού , τα βήματα του στηρίζουμε και οργανώνουμε. Ο ίδιος θα μας οδηγήσει στην ανατροπή του καπιταλισμού, όταν και εάν το αποφασίσει.
Ο ίδιος θα αποφασίσει πώς θα φτάσει στο σοσιαλισμό. Τι θα φήσει πισω και τι θα πάρει μαζί του.
Δουλειά μας είναι να βοηθάμε την οργάνωση των κινημάτων του.
Να τα φέρνουμε πιο κοντά , να αποκτούν σιγά- σιγά κοινά ιδεολογικά χαρακτηριστικά που να προωθούν την αριστερά.
Λίγο θολό ακούγεται.
Είναι τα αντανακλαστικά του κόμματος βλέπεις, που και τρεις δεκαετίες μετά, διαφεντεύει τις αυτοματικές αντιδράσεις σου.
Σε ζώνουνε τα φίδια. Ρε δε θές να γίνει εκτροφείο των Πασόκων νέας κοπής ? αναρωτιέσαι.
Ρε δε θές να τα βρούνε με το γιωργάκη, και να φασκελωνόμαστε ανάσκελα ?
Ευτυχώς θυμάσαι τον αγώνα του κόμματος να ενταφιάσει τη νεολαία Λαμπράκη μόλις έχασε τον έλεγχο και συνέρχεσαι. Θυμάσαι και το ρόλο τους στις αρχές της εξέγερσης του Νοέμβρη και αρχίζεις να φορτώνεις.
Από την άλλη βλέπεις ότι οι << δικοί σου >> στηρίζουνε σχεδόν άκριτα κάθε κινητοποίηση.
Από τον αγώνα για την προστασία του καβουρογαμόσαυρου, μέχρι συντεχνίες που προκειμένου να εδραιώσουν τα προκλητικά κυρίως επί χούντας <<κεκτημένα>> τους , πηδάνε όλη την κοινωνία.
( που άλλους τους ανεβάζει , κι άλλους τους κατεβάζει στα τάρταρα)
Για δε μιλάτε ρε παιδιά ?
Εδώ υπάρχουν χιλιάδες συνταξιούχοι απ΄ τα σαράντα τους.
Το θέμα είναι να βελτιώσουμε τις συνθήκες προς το καλύτερο, όλου του λαού σου λένε, όχι να χτυπήσουμε τα κεκτημένα του.
Εσύ ξέρεις όμως τη σωστή απάντηση που δε σου λένε.
Αφού θα τους σκίσει το Πασόκ και η Ν.Δ, γιατί να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας.
Άσε που θάρθουνε να μας χτυπήσουνε την πόρτα. Διαφορετικά θα βγούμε και χεσμένοι, ότι και καλά στηρίζουμε το νεοφιλελευθερισμό.
Πολιτικάντικος ελιγμός μυρίζει. Λαμογιά. Το καταπίνεις..

Απ΄ την άλλη ξέρεις τον Αλέκο. Όχι τώρα στα εύκολα. Τότε.

Μόνο στην ιδέα με το καραβάνι αλληλεγγύης να σταθείς, που απέδωσε 16.000 υιοθεσίες παιδιών από το Κοσσοβο μέχρι την Κένυα φθάνει.
Μόνο την αμέριστη υποστήριξη στους μετανάστες και τις μειονότητες να σκεφθείς φθάνει.
Σέβεσαι και αναγνωρίζεις τη δράση μιας σειράς ανθρώπων από εκεί μέσα.
Τι να πεις για τη Νάντια που σκίστηκε στο Ηράκλειο για να βγει ο Αλέκος ξημερώματα βουλευτής.
Σκέφτεσαι τις συνεργασίες τους σε δήμους κοινότητες συνδικάτα κλπ.
Δεν είναι πάντα οι καλύτερες
.Πάλι ιδεολογικές καθαρότητες ? Πάλι στην απομόνωση ? Όλοι μαζί και οι ψωριάρηδες χώρια?
Άσε την κάνει το κόμμα αυτή τη δουλειά.
Με τα πασόκια στο ίδιο πεζοδρόμιο ?
Π.. και παλικάρια γίναμε μαλλιά κουβάρια ?
Για τα μίνιμουμ. Για να μη διασπαστεί το κίνημα.
Ποιο κίνημα μωρέ.
Μόνο οι έχοντες μονιμότητα στο δημόσιο στέλνουν τα Δ.Σ, και οι υπόλοιποι ξαμολιούνται στα εξοχικά τους, άιντε να συμμετέχουν και οι κομματικές οργανώσεις του δημοσίου.
Καλά που είναι πάντα ένας κλάδος σε αναβρασμό και μαζεύει κόσμο να μη μας δουλεύουνε στις ειδήσεις. Πότε με αδιόριστους δασκάλους, πότε με συμβασιούχους, πότε με την ολυμπιακή πότε με κανένα εργοστάσιο που απέλυσε τους πάντες και δε φοβούνται πια την απόλυση.
Τι να πεις και για το φοιτητικό κίνημα. Τρεις δεκαετίες στη ΔΑΠ.
Αναστενάξανε τα κλαμπ και οι καφετέριες. Με τις απίστευτες μειοψηφίες να αγωνίζονται εις μάτην. Να καταφεύγουν και σε εντελώς αντιδημοκρατικές πρακτικές μπας και αφυπνίσουν συνειδήσεις. Κι έρχονται οι Δαπίτες, τάζουνε διορισμούς και θάβουνε τα πάντα. Αυτοί είναι η σημερινή οικονομική ελίτ. Τα αδίστακτα υποχείρια του κεφαλαίου.
Πολύ emo κόμμα ρε πού..η μου.
Γι αυτό πάθανε παράκρουση με τον Τσίπρα οι κομματικές ντουντούκες.
Είναι που δεν τον ξέρουνε βλέπεις. Είναι που δεν μπορεί να έχει λόγω ηλικίας τις αγωνιστικές περγαμηνές. Λες και λίγοι είναι αυτοί (αυτές ) που τις κάνανε τιμάρια και κυβερνητικούς θώκους.
( Αν υποψιαστώ ότι η Μαρία κι ο Μίμης , θα αρχίσουνε τώρα να γλύφουνε τον συνασπισμό, θα πάρω τα βουνά.)
Είναι που πάει και σε κανα μπαράκι βλέπεις, είναι η αισιοδοξία, είναι η σχεδόν αδιάλειπτη παρουσία στις κινητοποιήσεις, και ναι , είναι αυτό το φωτεινό πρόσωπο.
Αυτό το πρόσωπο που δε σε στέλνει για αντικαταθλιπτικά, όταν ανοίγει η πολιτική συζήτηση.
Για αυτό γίνονται οι μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών από την πασοκίλα προς τα αριστερότερα.
Δεν είναι το πρόσωπο όμως , όσο κι αν θέλουν πολλοί εκει να το υποβιβάζουν.
Δύο πράγματα είναι.
Η (σχεδόν) συνεπέστατη στάση του συν απέναντι στα προβλήματα του τόπου, και κυρίως το αγκάλιασμα της νεολαίας.
Όχι για να μαζέψουνε βιογραφικά υποψήφιων για λοβοτομή, αλλά για να γίνει πάλι η νεολαία η κινητήρια δύναμη , μια που η εργατική τάξη, μιλάει σπαστά Ελληνικά πλέον.
Η νεολαία , με την ανατρεπτική πνοή της, με τη φρεσκάδα της , με τις γνώσεις της, με το ασυμβίβαστο με την ομορφιά της και κύρια χωρίς την παραμικρή ενοχή και ανοχή απέναντι στην δικιά μας , την εκπορνευμένη γενιά.
Ας πάρει πάλι η νεολαία το παιχνίδι, κι ας συντρίψει αν χρειαστεί και τσίπρα και συνασπισμό, κι όποιον άλλο προσπαθήσει να την ποδηγετήσει , να την εκτρέψει από τον αγώνα για ένα καλύτερο σήμερα για όλους.

Όχι άλλο αύριο. Νισάφι


Έψησα καφέ και σας περιμένω.
Ακονίστε τα μαχαιράκια σας και ορμήξτε.
Καλή σας όρεξη.
Μην περιμένετε απαντήσεις από εμένα όμως.
Για μένα το γραψα όχι για σας.
Άσε που δεν είμαι μέλος του Συν.

Η ΗΛΕΚΤΡΑ ΣΤΗ ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ

Στροβιλίζεται και διαστέλλεται ξεσπώντας.
( κάπως έτσι το λέει ο νιόνιος )

Στο δρόμο της επιστροφής μετά την παράσταση της Ηλέκτρας, ακούγοντας στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου τις τελευταίες εξελίξεις στο Παλαιστινιακό, κάπου μπερδεύτηκα και έκανα αναδιανομή ρόλων.
Μόνο σαν την Παλαιστίνη μπόρεσα να δω την Ηλέκτρα ,πνιγμένη απ΄το άδικο , τυφλωμένη απ το μίσος, να μην ξέρει σε πιανού τα χέρια να εμπιστευτεί τον πόνο της , μεγαλώνοντας και προφυλάσσοντας τον εκδικητή , σταλάζοντας στην ψυχή του το χρέος.
Εγκλωβισμένη κι εκείνη στις συμπληγάδες, ανήμπορη να ξεφύγει , ανυπόταχτη, πάντα πικραμένη και συχνά παραπλανημένη.
Μόνο σαν τα νιάτα της Παλαιστίνης , μπόρεσα να δω τον Ορέστη. Να προετοιμάζεται μεθοδικά με σιγουριά και με πανουργία για την μεγάλη σύγκρουση, κύρια με τον εαυτό του. Μυστικά να αποδίδει και τις σπονδές του ακόμη. Με την γνωστή ματιά που δεν αφήνει περιθώρια οπισθοχώρησης.
Με την Κλυταιμνήστρα και τον υπερατλαντικό Αίγισθο, ακριβείς και αταλάντευτους στους καταχθόνιους στόχους και στις επιλογές τους .
Η ζωή όμως δεν είναι μόνο αρχαία τραγωδία. Θέατρο του παραλόγου είναι.
Πόλεμος είναι. Μάχη κάθε στιγμή για όλα. Μάχη μέχρις εσχάτων.

UNDERGROUND

Το πλέον επικίνδυνο είναι η ψευδαίσθηση της εγρήγορσης που μας διακατέχει.


Τι διάολο μ΄έπιασε , κι έγραψα για εκείνα τα δύο περιστατικά με πολίτες των Σκοπίων ?
Είχα για άλλη μια φορά την ψευδαίσθηση ότι θα βόηθαγα να κατέβουν οι τόνοι.
Τελικά η βλακεία είναι ανίκητη και από κάποιο σημείο και μετά πρέπει να της παραδίνεσαι.
Παραθέτω το αρχικό κείμενο,την πλέον οργίλη αντίδραση ,μια ψύχραιμη γνώμη την τελική μου τοποθέτηση, και την έμμετρη προσέγγιση που πάντα δίνει την "άλλη" προοπτική.

Αρχικό κείμενο
Εν όψει συλλαλητηρίων, Ανθίμων, καρατζαφεραίων, και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων, θέτω για ψύχραιμη προσέγγιση δύο περιστατικά πού έτυχε να μου συμβούν.

Α) Προ μηνός σε έκθεση της Θεσσαλονίκης, συνομιλώ με αγνώστου προελεύσεως επιχειρηματία. Όλα πάνε καλά , μέχρι που ρωτώ την καταγωγή του.
Σκοπιανός, μου λέει και με κοιτάζει στα μάτια , με απάθεια.
Το προσπερνώ, χωρίς κανένα σχόλιο, οπότε επανέρχεται δηλώνοντας.
<<Το τελευταίο που με απασχολεί, είναι το όνομα. Έχω επιχειρήσεις σε όλα τα Βαλκάνια, μόνο η ελεύθερη διακίνηση, χρήματος προϊόντων και εργατικού δυναμικού με απασχολεί.>>

Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα
Η όποια λύση δοθεί θα έχει σαν βάση μόνο αυτή την παράμετρο, εκτός από τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ.

Β) Προ επτά ετών, συμμετέχω σε συζήτηση με έναν δάσκαλο κοντινής πόλης των Σκοπίων. Όταν οινοπνεύματος βοηθούντος , λύνεται η γλώσσα του, ξεκινάει έναν μονόλογο.
Δεν αντιλέγω ότι η λέξη Μακεδονία , μόνο γεωγραφικά μπορεί να εννοηθεί σαν σύνολο.

Αλλού είναι το ζήτημα.
Επί Τίτο ήξερα ότι είμαι Γιουγκοσλάβος, από την επαρχία της Μακεδονίας. Κανείς δεν το αμφισβήτησε ποτέ.
Τώρα στα 42, εσύ θα δεχόσουνα,ότι όχι μόνο η χώρα σου δεν υφίσταται , αλλά ούτε η επαρχία ?
Το ξέρω ότι και μετά τα σύνορα υπάρχουν Μακεδόνες.
Δεν τους αμφισβητώ, δεν έχω άσχημα αισθήματα απέναντί τους.
Πάντα τους είχα για τους γειτόνους που έχω περισσότερα κοινά από ότι με τους αλβανικής καταγωγής για παράδειγμα.
Τότε που ήτανε φρέσκια η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ήταν ευκολότερο για όλους μας να δοθεί λύση.
Άσε το προσωπικό υπαρξιακό μας πρόβλημα.
Έστω ότι δίδεται μια λύση που δεν περιέχει τη λέξη Μακεδονία.
Πώς θα ξαναμπούμε στις τάξεις ? Τι θα πούμε στους μαθητές , ότι διδάσκαμε ψέματα ?
Ότι η ιστορία που τους διδάξαμε , αλλάζει λόγω διπλωματικής αποτυχίας και διεθνών διενέξεων?
Στάσου ανθρώπινα κι έλα στη θέση μου.


Το άλλο μήκος κύματος

Τα ίδια ακριβώς μπορεί να αντιστραφούν με άλλους πρωταγωνιστές ..
Τι θές να πείς?? Γιατί δεν εκφράζεσαι ελέυθερα??
Δηλαδή δεν σε ενοχλεί που το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης λέγεται Βορείου Ελλάδας, όλως τυχαία, δεν σε ενοχλεί που σε περίπτωση αποτυχίας, πολλά από τα δικαιώματα στη χρησιμοποίηση της λέξης Μακεδονία, Μακεδονικός θα πρέπει να εγκαταλειφθούν από ελληνικής πλευράς, δεν σε ενοχλεί εν πάσι περιπτώσει που οι Σκοπιανοί χρησιμοποιούν έως καπηλεύονται την ελληνική ιστορία και σύμβολα, αλλά σε ενοχλεί τι θα πούν οι Σκοπιανοί στα παιδιά τους .. Τι με νοιάζει τι θα τους πούν, ας τους πούν ότι καταλαβαίνουν .. Η ουσία είναι μία .. Ότι το μόνο όνομα που αποδέχονται είναι "Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας" .. Δηλαδή υπάρχει και μια κατεχόμενη .. Αυτά δεν τα σχολιάζεις, αλλά είναι οι άλλοι φασίστες .. Αν όχι για λιθοβολισμό, είσαι απλά για λύπηση και απαξίωση ..

Η ψύχραιμη φωνή της shara.

Έχεις δίκιο σε όσα λες...και για να είμαστε ακριβέστεροι οι κάτοικοι της βόρειας Μακεδονίας (και ο χαρακτηρισμός είναι γεωγραφικός) χαρακτήριζαν τους εαυτούς τους Μακεδόνες (γεωγραφικά) πολύ πριν την εποχή του Τίτο! Και πώς ήταν δυνατόν να συμβαίνει το αντίθετο; Η περιοχή ΕΙΝΑΙ μακεδονία, αυτοί γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εκεί, ΔΕΝ ήταν τούρκοι, άρα τι ήταν; Σλάβοι μακεδόνες, το αναγνώριζαν και δεν είχε τεθεί ποτέ θέμα γι' αυτό! Σλαβομακεδόνες τους χαρακτηρίζαμε ανέκαθεν εμείς οι "ελληνομακεδόνες", το δεχόμασταν και το δέχονταν χωρίς πρόβλημα! Γιατί ξαφνικά μας έπιασε ο οίστρος πως μόνο οι έλληνες έχουν δικαίωμα να λένε πως είναι μακεδόνες;
Μήπως έχει κανείς την εντύπωση πως όλοι όσοι γεννηθήκαμε -έστω και για πολλές γενιές πριν- στην περιοχή είμαστε απευθείας απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Δεν μπολιαστήκαμε από ξένους πληθυσμούς στα χρόνια της ρώμης, του βυζαντίου ή της τουρκοκρατίας -η οποία για όσους ΔΕΝ το ξέρουν- υπήρχε μέχρι το 1912;
Μήπως υπάρχει κανείς που ισχυρίζεται πως ΟΛΟΙ οι κρητικοί είναι απόγονοι των αρχαίων Κρητών; Μιλάμε για ελληνοπόντιους...κι όμως...πάρα πολλοί έχουν και τούρκικο αίμα στις φλέβες τους πριν την ανταλλαγή πληθυσμών, το ξέρουν (γιατί είναι κάποιος προπάππος για παράδειγμα) και το λένε! Σημαίνει κάτι αυτό;


Η τελική μου τοποθέτηση

Να πάρω θέση λοιπόν Maria _13 ? Μάλιστα, αλλά όχι ευχαρίστως.

( Δεν σου επιστρέφω τους χαρακτηρισμούς . Σου αναγνωρίζω το δικαίωμα να έχεις όποια γνώμη θέλεις, για το άτομο μου )

Δεν ξέρω αν οι θέσεις μου συμπίπτουν με τις θέσεις κομμάτων, η προσωπικοτήτων και δεν με αφορούν οι ετικέτες που θα μου προσάψετε συμπεριλαμβανομένης και αυτής του αδαούς, μια που αυτές μου τις θέσεις δεν τις υποστηρίζω επιστημονικά ή ιστορικά και κυρίως δεν διεκδικώ το αλάνθαστο.
Μία διαφορετική παράμετρο προσπάθησα να θέσω, μέσα στο κλίμα μίσους που καλλιεργείται από τους εμπόρους ψυχών και σαρκίων .


Veto στη νατοϊκή σύνοδο?
Όχι.
Άμεση αποχώρηση από τον εγκληματικό οργανισμό του ΝΑΤΟ.
Επιστροφή των στρατιωτικών μας από το Αφγανιστάν και όπου αλλού τους θέλει η πολεμική βιομηχανία του ιμπεριαλισμού. Μας φτάνει η ιστορική ντροπή του εκστρατευτικού στην Κορέα.

Η Μακεδονία είναι Ελληνική ?
Όχι.
Η Μακεδονία είναι και Ελληνική, μας ενώνει με τους γειτόνους μας δεν μας χωρίζει.

Να υπάρχει η λέξη Μακεδονία στην ονομασία του κράτους ?
Ναι
Να υπάρχει, όπως υπήρχε και στο F.Y.R.O.Macedonia.
Η διατύπωση ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, που δεν μας άρεσε πριν 15 χρόνια,
θεωρώ ότι είναι από τις πλέον έντιμες.

Απεμπόληση της χρήσης του όρου Μακεδονία από τους Έλληνες ?
Οπωσδήποτε όχι. Αν και κατόπιν εντολής, των αφεντικών θα υποχωρήσουν και εκεί.
Προφανώς και δεν με ενδιαφέρουν οι εμπορικές επωνυμίες μακεδονικών χαλβάδων, κρασιών κλπ. (Περισσότερο με ενδιαφέρει το δικαίωμα συνοριακών
<< Ελληνικών >> επιχειρήσεων και συνεταιρισμών, να εισάγουν έως 50 Βούλγαρους το πρωί για δουλεία( σωστά είναι ο τόνος) και να τους επενεξαγάγουν το βράδυ. Ξέρετε ποιες , απ αυτές που επιδοτήθηκαν 300% για να προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας.)
Είμαι βλέπεις Διεθνιστής Έλληνας.

Εάν οι κυβερνήσεις τους προβάλουν αξιώσεις εις βάρος της ελληνικής επικράτειας ?
Η διπλωματία έχει πολλά εργαλεία.
- Καταγγελίες στα διεθνή φόρα . ( άσκοπες κυρίως )
- Υποβάθμιση της διπλωματικής αποστολής.
- Παρεμπόδιση οικονομικών συναλλαγών.
( Μην ανησυχείς για τις Ελληνικές επιχειρήσεις, θα παραμείνουν μέσω θυγατρικών που ήδη έχουν σε άλλες βαλκανικές χώρες. Η μήπως πιστεύεις ότι υπάρχει επαναπατρισμός των κερδών που εκεί προκύπτουν ?)
- Διακοπή διπλωματικών, οικονομικών και εμπορικών σχέσεων σε μια τακτή χρονική περίοδο κλιμάκωσης.

Για την ακραία περίπτωση που έχει μείνει απούλητος εξοπλισμός σε αμερικανικές αποθήκες, και γίνει παραβίαση στο χωραφάκι μας από τίποτα σαλεμένους UCKδες, πάλι μην ανησυχείς.
Θυμήσου τους Ακροναυπλιώτες κομμουνιστές το ΄40.
Όλοι (σχεδόν) οι Έλληνες , θα κάνουν το χρέος τους.

Ευχαριστώ

LA COMMUNE

Ήμουν κι εγώ εκεί.

Η, τουλάχιστο έτσι νόμισα, παρακολουθώντας επί έξι ώρες το La Commune, χθες βράδυ.
Νόμισα ότι ήμουν στο ενδέκατο διαμέρισμα του Παρισιού το 1871.
Συμμετείχα στις ατελείωτες διασκέψεις, στις λήψεις αποφάσεων ,στις κινητοποιήσεις,
στις μάχες, αλλά κυρίως στις αντιπαραθέσεις απόψεων και πρακτικών στους δρόμους.
Το ίδιο ψευτο- ντοκυμαντερίστικο στύλ, του Watkins ,που σε βάζει όμως διαδραστικά μέσα στο πετσί του ρόλου σου όχι σαν θεατή, αλλά σαν μέλους της κομμούνας.
Διαρκώς , προσπαθείς να πάρεις τον λόγο, να βοηθήσεις , να αντιπαρατεθείς<, να πολεμήσεις. Με συνεχή χρονικά μπρος πίσω όπου τελικά αποδέχεσαι ότι δεν έχει σημασία , αν εσύ πήγες στην εποχή της κομμούνας , ή αυτή ήρθε στο σήμερα και κυρίως στο αύριο. Καταλυτική κριτική στα προβλήματα χτισίματος του σοσιαλισμού στις χειρότερες ίσως ιστορικές συγκυρίες, εμπειρία που δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκε, με τα γνωστά αποτελέσματα. Μεθυστική απεικόνιση των επαναστατικών διαδικασιών στη λήψη αποφάσεων, και των θεσμών που ξεκίναγαν να υλοποιούνται, με τον εχθρό ακόμα και εντός των πυλών. Μέσα από τη δράση τόσο της << κρατικής τηλεόρασης>>όσο και του<<canal La Commune>>,
για μια ακόμη φορά βγαίνει ό παραπλανητικός και υποτελής (ακόμα και στην κομμούνα ) ρόλος των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Με σαφή στράτευση στο να συνεχιστεί η πάλη σε όλα τα μέτωπα, αξιοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτει και ο αντίπαλος.
Νομίζω ότι, οι καμιά διακοσαριά που χθες βράδυ αποφάσισαν να <<συμμετέχουν>> για έξι ώρες στην Παρισινή κομμούνα,βγήκαν διαφορετικοί άνθρωποι από την αίθουσα.

Punishment park

Τυχαία είδα την ανακοίνωση του red partizan στις τέχνες, για το
PUNISHMENT PARK του PETER WATKINS.
Το είδα χθες βράδυ .
Δεν είναι το γεγονός ότι αφαιρεί ( με κάμερα/λεπίδι ) τό προ πολλού απολεσθέν φύλλο συκής, του ιμπεριαλισμού.
Δεν είναι το γεγονός ότι με τους διαλόγους/γροθιές, ξεβρακώνει την υποκρισία του φιλελευθερισμού, της αστικής δημοκρατίας και της νομιμοφροσύνης των ευτυχισμένων (εις βάρος των άλλων) πιθηκοειδών.
Δεν είναι καν το γεγονός, ότι αποτελεί απόλυτη πρόβλεψη ( εδώ και 36 χρόνια )του τι αντιμετωπίζει και τι θα αντιμετωπίσει σε μεγαλύτερη έκταση η ανθρώπινη φυλή και οι λαοί που δεν προσκυνούν συλλήβδην.
Δίκαια στέκεται δίπλα στο Metropolis και άλλα αριστουργήματα.

Είναι το ότι επίκαιρα μας προειδοποιεί, για το μεγαλύτερο Γκουαντάναμο που βρίσκεται στη γειτονιά μας. Στα σύνορα Κοσσόβου-Σκοπίων .
( για να μην ξεχνιόμαστε απ την επικαιρότητα και το σκηνικό που μας στήνουν ντόρες, UCK, και ΝΑΤΟ ).

Είναι κυρίως, ότι σε ξαναμπολιάζει με το σωστό βλέμμα , αν μη τι άλλο.

Πάλι με τον Μίκη λυσσάνε !!



Μα πόσο δύσκολο είναι πια να γίνει αντιληπτό,
ότι στην αριστερά που ανήκει εκείνος,
ανήκουν όχι μόνον όλοι οι Έλληνες,
αλλά και όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη,
και τα βουνά κι οι θάλασσες ,
και τα λουλούδια κι οι αγέρηδες ?



Μιλώ για τα τελευταία σαλπίσματα των νικημένων στρατιωτών
Για τα τελευταία κουρέλια από τα γιορτινά μας φορέματα
Για τα παιδιά μας που πουλάν τσιγάρα στους διαβάτες
Μιλώ για τα λουλούδια που μαραθήκανε στους τάφους και τα σαπίζει η βροχή
Για τα σπίτια που χάσκουνε δίχως παράθυρα σαν κρανία ξεδοντιασμένα
Για τα κορίτσια που ζητιανεύουν δείχνοντας στα στήθια τις πληγές τους
Μιλώ για τις ξυπόλυτες μάνες που σέρνονται στα χαλάσματα
Για τις φλεγόμενες πόλεις τα σωριασμένα κουφάρια στους δρόμους
τους μαστροπούς ποιητές που σέρνονται τις νύχτες στα κατώφλια
Μιλώ για τις ατέλειωτες νύχτες όταν το φως λιγοστεύει τα ξημερώματα
Για τα φορτωμένα καμιόνια και τους βηματισμούς στις υγρές πλάκες
Για τα προαύλια των φυλακών και το δάκρυ των μελλοθανάτων

Μα πιο πολύ μιλώ για τους ψαράδες
Π’ αφήσανε τα δίχτυα τους και πήρανε τα βήματα Του
Κι όταν Αυτός κουράστηκε αυτοί δεν ξαποστάσαν
Κι όταν Αυτός τους πρόδωσε αυτοί δεν αρνηθήκαν
Κι όταν Αυτός δοξάστηκε αυτοί στρέψαν τα μάτια
Κι οι σύντροφοι τους φτύνανε και τους σταυρώναν
Κι αυτοί γαλήνιοι το δρόμο παίρνουνε π’ άκρη δεν έχει
Χωρίς το βλέμμα τους να σκοτεινιάσει ή να λυγίσει

Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους.

Ας είναι καλά η constance που έκατσε, το αντέγραψε
και το ανέβασε, αντί άλλης απάντησης.

Μα καλά ρε σύντροφοι ?

Ernesto López Domínguez. Graduado denseñanza Superior Militar.
El Instituto Cubano de Radio y Televisión es el organismo encargado de dirigir, ejecutar y controlar la aplicación de la política del Estado y el Gobierno en cuanto a las actividades de la radio y la televisión. Μα καλά ρε σύντροφοι, στρατιωτικό βρήκατε να βάλετε για υπουργό στα μέσα μαζικής επικοινωνίας ? Για αυτό ουρλιάζει η διεθνής αμνηστία για ισοβίτες δημοσιογράφους ? Κι εμείς, τι σκατά να λέμε δηλαδή στην αντίδραση ? Μην το συγχέετε με την Ελλάδα της χούντας, ουδεμία σχέση ? Ξέρετε πόσο πήγανε οι ντομάτες ? Καμιά σοβαρή απάντηση θα δούμε? Κι αύριο που θα χοντρύνει το παιχνίδι ? Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η κίνα ? Γεια σου Έλσα με τις φωτογραφίες σου απ την Κούβα

Σκούρα τα πράγματα

Ανησυχητικό.

Πέρασε η μέρα κι εκτός από ένα chat με Κύπρο, δυο email κι ένα τηλέφωνο στην Αριδαία,
τίποτα άλλο δε με άγγιξε ευχάριστα.
Μέρα λέει που δε γέλασες, είναι μέρα χαμένη.
Α, μάζεψα λίγο κάτι γραφτά, τα ξαναδιάβασα και τα βρήκα ακόμα ποιο λίγα.
Είναι και το e mail που έσκασε μόλις άνοιξα τον υπολογιστή.
Μια συγκλονιστική σειρά πρόσφατων φωτογραφιών , από την Παλαιστίνη, με τα ανδραγαθήματα του αμερικανοτραφούς στρατού του Ισραήλ.
Μία ειδικά, δείχνει μια στρατιωτική μπουλντόζα να ισοπεδώνει χωράφι παλαιστινίων.
Μπροστά της, κάθονται δυο άτομα κατάχαμα.
Στο επόμενο κλικ, η μπουλντόζα έχει περάσει από πάνω τους και τους έχει θάψει ζωντανούς. Κάτι τέτοια βλέπεις και θυμάσαι αυτά που περάσανε οι Ισραηλίτες στα χέρια των ναζί.
Με το ζόρι κρατάς τα δόντια , να μη σου ξεφύγει το προφανές, γιατί θα γίνεις ίδιος.
Πώς να γελάσεις?
Πως να πάει καλά η μέρα μετά?