ΒΑΡΙΕΣΤΗΜΕΝΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΕΝΟΣ

Και πού να πάς ?

Από πασόκια και προς τα δεξιά δεν το συζητάς .Είναι λυμένο απ΄την εφηβεία.
Στις ομαδούλες που αναζητούν την ιδεολογική καθαρότητα και δεν πίνουνε μαζί σου μια μπύρα άμα δε συμφωνήσεις και στην τελευταία ανθυπολεπτομέρεια μετάβασης από τον Σοσιαλισμό στον Κομμουνισμό και στην κατάργηση του κράτους ?

Στο κόμμα ? Μα από κεί έφυγες (νομίζεις), και οι λόγοι δεν έχουν αρθεί.
Μόνο το καπέλωμα που προσπάθησε να ρίξει στο zoo, ο τέως σύντροφος μέ τα τέσσερα ποστ έκτρωμα , σου υπενθυμίζουν την απόσταση που σε χωρίζει από τις πρακτικές που και σύ εφάρμοσες μερικές δεκαετίες πίσω.
Ούτε ο καταποντισμός τους όμως θα διδάξει. Πόσοι μαζικοί φορείς βούλιαξαν έτσι.
Και να πεις ότι λέει κανένα στραβό ?
Το αντίθετο.
Σου τη σπάει όμως να μπαίνεις να διαβάσεις για κανένα πονηρό θεματάκι, και να τρως στη μάπα μεσημεριάτικα το copy paste του ριζοσπάστη.

Μια trendy επιλογή , σ΄ ένα emo κόμμα. Έτσι δεν απεκάλεσε η νεορθόδοξη και από τα νιάτα της καραδεξιά (σε χαλεπούς καιρούς ) προσφάτως ανανήψασα Λιάνα, την υποψηφιότητα Τσίπρα.
Έχει δίκιο όμως απόλυτο. Έτσι είναι. Ειλικρινά , δεν υπάρχει καλύτερη διατύπωση.

Να γελάσει λίγο τ΄αχείλι μας ρε αδερφέ.

Χωρίς να είσαι οργανωμένος, τους νοιώθεις πιο κοντά σου για ένα λόγο και μόνο .
Δεν έχουν απόλυτες λύσεις και απαντήσεις. Έχουν σαφή στόχο π.χ, την οικοδόμηση
του Σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο.
Κάτι σαν την απόπειρα Αλιέντε φαντάζεσαι και συμφωνείς.
Άμα τους ρωτήσεις, θα σου πούνε << το κίνημα θα μας το δείξει >>.
Δεν περπατάμε στο όνομα του λαού , τα βήματα του στηρίζουμε και οργανώνουμε. Ο ίδιος θα μας οδηγήσει στην ανατροπή του καπιταλισμού, όταν και εάν το αποφασίσει.
Ο ίδιος θα αποφασίσει πώς θα φτάσει στο σοσιαλισμό. Τι θα φήσει πισω και τι θα πάρει μαζί του.
Δουλειά μας είναι να βοηθάμε την οργάνωση των κινημάτων του.
Να τα φέρνουμε πιο κοντά , να αποκτούν σιγά- σιγά κοινά ιδεολογικά χαρακτηριστικά που να προωθούν την αριστερά.
Λίγο θολό ακούγεται.
Είναι τα αντανακλαστικά του κόμματος βλέπεις, που και τρεις δεκαετίες μετά, διαφεντεύει τις αυτοματικές αντιδράσεις σου.
Σε ζώνουνε τα φίδια. Ρε δε θές να γίνει εκτροφείο των Πασόκων νέας κοπής ? αναρωτιέσαι.
Ρε δε θές να τα βρούνε με το γιωργάκη, και να φασκελωνόμαστε ανάσκελα ?
Ευτυχώς θυμάσαι τον αγώνα του κόμματος να ενταφιάσει τη νεολαία Λαμπράκη μόλις έχασε τον έλεγχο και συνέρχεσαι. Θυμάσαι και το ρόλο τους στις αρχές της εξέγερσης του Νοέμβρη και αρχίζεις να φορτώνεις.
Από την άλλη βλέπεις ότι οι << δικοί σου >> στηρίζουνε σχεδόν άκριτα κάθε κινητοποίηση.
Από τον αγώνα για την προστασία του καβουρογαμόσαυρου, μέχρι συντεχνίες που προκειμένου να εδραιώσουν τα προκλητικά κυρίως επί χούντας <<κεκτημένα>> τους , πηδάνε όλη την κοινωνία.
( που άλλους τους ανεβάζει , κι άλλους τους κατεβάζει στα τάρταρα)
Για δε μιλάτε ρε παιδιά ?
Εδώ υπάρχουν χιλιάδες συνταξιούχοι απ΄ τα σαράντα τους.
Το θέμα είναι να βελτιώσουμε τις συνθήκες προς το καλύτερο, όλου του λαού σου λένε, όχι να χτυπήσουμε τα κεκτημένα του.
Εσύ ξέρεις όμως τη σωστή απάντηση που δε σου λένε.
Αφού θα τους σκίσει το Πασόκ και η Ν.Δ, γιατί να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας.
Άσε που θάρθουνε να μας χτυπήσουνε την πόρτα. Διαφορετικά θα βγούμε και χεσμένοι, ότι και καλά στηρίζουμε το νεοφιλελευθερισμό.
Πολιτικάντικος ελιγμός μυρίζει. Λαμογιά. Το καταπίνεις..

Απ΄ την άλλη ξέρεις τον Αλέκο. Όχι τώρα στα εύκολα. Τότε.

Μόνο στην ιδέα με το καραβάνι αλληλεγγύης να σταθείς, που απέδωσε 16.000 υιοθεσίες παιδιών από το Κοσσοβο μέχρι την Κένυα φθάνει.
Μόνο την αμέριστη υποστήριξη στους μετανάστες και τις μειονότητες να σκεφθείς φθάνει.
Σέβεσαι και αναγνωρίζεις τη δράση μιας σειράς ανθρώπων από εκεί μέσα.
Τι να πεις για τη Νάντια που σκίστηκε στο Ηράκλειο για να βγει ο Αλέκος ξημερώματα βουλευτής.
Σκέφτεσαι τις συνεργασίες τους σε δήμους κοινότητες συνδικάτα κλπ.
Δεν είναι πάντα οι καλύτερες
.Πάλι ιδεολογικές καθαρότητες ? Πάλι στην απομόνωση ? Όλοι μαζί και οι ψωριάρηδες χώρια?
Άσε την κάνει το κόμμα αυτή τη δουλειά.
Με τα πασόκια στο ίδιο πεζοδρόμιο ?
Π.. και παλικάρια γίναμε μαλλιά κουβάρια ?
Για τα μίνιμουμ. Για να μη διασπαστεί το κίνημα.
Ποιο κίνημα μωρέ.
Μόνο οι έχοντες μονιμότητα στο δημόσιο στέλνουν τα Δ.Σ, και οι υπόλοιποι ξαμολιούνται στα εξοχικά τους, άιντε να συμμετέχουν και οι κομματικές οργανώσεις του δημοσίου.
Καλά που είναι πάντα ένας κλάδος σε αναβρασμό και μαζεύει κόσμο να μη μας δουλεύουνε στις ειδήσεις. Πότε με αδιόριστους δασκάλους, πότε με συμβασιούχους, πότε με την ολυμπιακή πότε με κανένα εργοστάσιο που απέλυσε τους πάντες και δε φοβούνται πια την απόλυση.
Τι να πεις και για το φοιτητικό κίνημα. Τρεις δεκαετίες στη ΔΑΠ.
Αναστενάξανε τα κλαμπ και οι καφετέριες. Με τις απίστευτες μειοψηφίες να αγωνίζονται εις μάτην. Να καταφεύγουν και σε εντελώς αντιδημοκρατικές πρακτικές μπας και αφυπνίσουν συνειδήσεις. Κι έρχονται οι Δαπίτες, τάζουνε διορισμούς και θάβουνε τα πάντα. Αυτοί είναι η σημερινή οικονομική ελίτ. Τα αδίστακτα υποχείρια του κεφαλαίου.
Πολύ emo κόμμα ρε πού..η μου.
Γι αυτό πάθανε παράκρουση με τον Τσίπρα οι κομματικές ντουντούκες.
Είναι που δεν τον ξέρουνε βλέπεις. Είναι που δεν μπορεί να έχει λόγω ηλικίας τις αγωνιστικές περγαμηνές. Λες και λίγοι είναι αυτοί (αυτές ) που τις κάνανε τιμάρια και κυβερνητικούς θώκους.
( Αν υποψιαστώ ότι η Μαρία κι ο Μίμης , θα αρχίσουνε τώρα να γλύφουνε τον συνασπισμό, θα πάρω τα βουνά.)
Είναι που πάει και σε κανα μπαράκι βλέπεις, είναι η αισιοδοξία, είναι η σχεδόν αδιάλειπτη παρουσία στις κινητοποιήσεις, και ναι , είναι αυτό το φωτεινό πρόσωπο.
Αυτό το πρόσωπο που δε σε στέλνει για αντικαταθλιπτικά, όταν ανοίγει η πολιτική συζήτηση.
Για αυτό γίνονται οι μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών από την πασοκίλα προς τα αριστερότερα.
Δεν είναι το πρόσωπο όμως , όσο κι αν θέλουν πολλοί εκει να το υποβιβάζουν.
Δύο πράγματα είναι.
Η (σχεδόν) συνεπέστατη στάση του συν απέναντι στα προβλήματα του τόπου, και κυρίως το αγκάλιασμα της νεολαίας.
Όχι για να μαζέψουνε βιογραφικά υποψήφιων για λοβοτομή, αλλά για να γίνει πάλι η νεολαία η κινητήρια δύναμη , μια που η εργατική τάξη, μιλάει σπαστά Ελληνικά πλέον.
Η νεολαία , με την ανατρεπτική πνοή της, με τη φρεσκάδα της , με τις γνώσεις της, με το ασυμβίβαστο με την ομορφιά της και κύρια χωρίς την παραμικρή ενοχή και ανοχή απέναντι στην δικιά μας , την εκπορνευμένη γενιά.
Ας πάρει πάλι η νεολαία το παιχνίδι, κι ας συντρίψει αν χρειαστεί και τσίπρα και συνασπισμό, κι όποιον άλλο προσπαθήσει να την ποδηγετήσει , να την εκτρέψει από τον αγώνα για ένα καλύτερο σήμερα για όλους.

Όχι άλλο αύριο. Νισάφι


Έψησα καφέ και σας περιμένω.
Ακονίστε τα μαχαιράκια σας και ορμήξτε.
Καλή σας όρεξη.
Μην περιμένετε απαντήσεις από εμένα όμως.
Για μένα το γραψα όχι για σας.
Άσε που δεν είμαι μέλος του Συν.